معنی ذی قار - جستجوی لغت در جدول جو

ذی قار

لغت نامه دهخدا

بی قدر

بی ارزش، بی عزت، بی حرمت، بی وقار

فرهنگ فارسی عمید

بی قرار

بی آرام، ناآرام، بی تاب، ناپایدار

فرهنگ فارسی عمید

ذی شان

صاحب شان و شوکت

فرهنگ فارسی عمید

ذی بال

خطیر، شریف، عزیز، شگرف، امری که در آن اهتمام شود

فرهنگ فارسی عمید

ذی جاه

صاحب جاه و مقام، دارای قدر، شرف و منزلت

فرهنگ فارسی عمید

ذی قارالاول

(رِلْ اَوْ وَ)

یوم ذی قارالاول، قال ابوعبیده: فخرج عتیبه فی نحو خمسه عشر فارسا من بنی یربوع فکمن فی حمی ذی قار، حتی مرت به ابل بنی الحصین بالفداویه، اسم ماء لهم، فصاحوا بمن بها من الحامیه و الرعاء. ثم استاقوها، فاخلف الربیع ماذهب له، و قال:
ا لم ترنی افات علی ربیع
جلاداً فی مبارکها و خورا
و انی قد ترکت بنی حصین
بذی قار یرومون الامورا.
(عقدالفرید جزء 6 ص 68)

لغت نامه دهخدا

بی کار

کسی که شغلی ندارد

فرهنگ لغت هوشیار

بی قدر

بی ارزش خرد که

فرهنگ لغت هوشیار

بی عار

بی درد، بی ننگ

فرهنگ لغت هوشیار

ذو فقار

مهره داران

فرهنگ لغت هوشیار

ذی قعد

یا ذو القعده الحرام. ماه یازدهم از ماههایی قمری عرب میان شوال و ذوالحجه و آن یکی از ماههای حرام بود و در آنماه جنگ نمی کردند و به سفر نمی رفتند: (تا ذوالقعده بگذشت و ذوالحجه اندر آمد)

فرهنگ لغت هوشیار

ذی شان

صاحب شوکت فرهمند صاحب شان و شرافت (در عنوان بزرگان نویسند: خدمت ذی شرافت)

فرهنگ لغت هوشیار